Έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή της λογοκρισίας στην ελληνική δισκογραφία. Από τον πρώτο δίσκο του Τζίμη Πανούση ως τους Μετάληρα μεσολάβησε 25ετία και βάλε...Τί άλλαξε όμως ;; Επιτρέπονται πλέον τα μπινελίκια ή ό,τι δε προσβάλλει ιερά και όσια κυκλοφορεί απλά με μια γονική επισήμανση ;; Εφόσον έτσι γίνεται εδώ και χρόνια στο..USA γιατί να μη γίνει και εδώ ;;; Υπάρχουν όμως βασικές διαφορές...από τον εξοργισμένο αλλά και κοινωνικά προβληματισμένο Ελληνα της μετά-70's εποχής , στον εντελώς αδιάφορο 25άρη (κατά μέσο όρο) του 2007...Θεματολογία ;; ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ και η καταπίεση που υπόκειται ο ανδρικός πληθυσμός της χώρας μας !!! Για όλα φταίνε (πρώην και επόμενες) και τη ζωή μας μαύρη κάνουν , διατυμπανίζει το συγκρότημα χώνοντας καντήλια-στιχάκια , μελωποιώντας sms του παρελθόντος και μιμούμενο πειρατικές κασσέτες των 90's (για όσους ξέρουν και θυμούνται κάτι τύπους σαν τον..Μήτσο απ'το Χολαργό). Ταυτόχρονα εκθειάζοντας τον ανδρισμό τους , καυλώνουν όλους τους συνομίληκους-ανώριμους αγορίσκους που ήδη είχαν ειδωλοποιήσει το συγκρότημα στις internet-ικές τους κοινότητες...Με μια απορία που έχω από το πρώτο άκουσμα του δίσκου θα μείνω....: Γιατί στην Ελλάδα , τόσα μουσικά ταλέντα , με τόση φαντασία , με προφανές μουσικό υπόβαθρο και γνώσεις , αναλώνονται σε τέτοιες μαλακίες που μέχρι και οι ίδιοι στο τέλος του δίσκου τους γελούν μ'αυτά που είπαν ;;; Δεν είναι συντηρητισμός , απλά μάλλον επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά το χάσμα γενεών....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου